Posts

Mijn schrijfselhoek: de Zeister vrijwilligersprijzen

In mijn vrije tijd vind ik het leuk om vrijwilligerswerk te doen voor allerlei organisaties, en dan vooral gericht op schrijven en communicatie. Sinds een paar jaar help ik af en toe mee bij de Vrijwilligerscentrale Zeist. Zij reiken ieder jaar een prijs uit aan een vrijwilliger en een organisatie die actief zijn in Zeist. Voor het tweede jaar op rij mocht ik de stukjes schrijven over de personen en organisaties die genomineerd waren voor deze prijs. Dit leidt vaak tot leuke gesprekken, met mensen die enthousiast vertellen over het werk dat ze doen, en die me allerlei leuke plekken in Zeist aanraden om eens naartoe te gaan. Vanwege drukte met werk heb ik dit jaar zeven van de negen stukjes geschreven. Ben je benieuwd naar het mooie en belangrijke werk dat al deze organisaties en mensen verrichten? Lees de stukjes hier .

Mijn schrijfselhoek: de wolf

De meesten van jullie weten dat ik naast blogs natuurlijk nog veel meer schrijf. Het leek mij daarom leuk om op mijn blog af en toe een link te plaatsen naar artikelen die ik in het verleden heb geschreven, en daarover iets te vertellen. Het onderstaande artikel heb ik geschreven tijdens mijn stage in TsjechiĆ«, bij de nieuwsredactie van Brno Daily, een Engelstalige website met nieuws uit TsjechiĆ« en de stad Brno. Ik moet toegeven dat veel artikelen uit het Tsjechisch werden overgenomen en met Google Translate werden vertaald. Dan moest je er natuurlijk nog wel wat aan veranderen, want Google Translate is natuurlijk niet perfect. Het eerste artikel dat ik mocht schrijven, met behulp van Google Translate, en een menselijke vertaler die er nog iets meer verstand van had, ging over de wolf. Een actueel onderwerp dat ook in TsjechiĆ« actueel is. Want ook daar heeft men te maken met ‘probleemwolven’, een woord dat zomaar als woord van het jaar kan worden geclassificeerd. Veel mensen zulle...

Hoge bergen en diepe grotten, een reis naar het mooie Lanzarote

Afbeelding
Afgelopen week heb ik een mooie reis gemaakt naar Lanzarote; een vulkanisch eiland dat ook voornamelijk bestaat uit vulkaanlandschap. Er is weinig begroeiing en wat er groeit zijn vooral cactussen. Ik was weer mee met een groepsreis vanuit de organisatie Groots Reizen. We vertrokken op dinsdag 9 September vroeg in de ochtend met het vliegtuig. We waren daarom al mooi op tijd in het hotel, waardoor we meteen al lekker aan het zwembad konden liggen en 's avonds van de eerste tapas van de week konden genieten. Cueva de los Verdes De volgende dag stond er een bezoek aan Cueva de los Verdes op het programma. Dit is een grottenstelsel van ongeveer 7 kilometer aan lavatunnels, dat zo’n 4.000 jaar geleden is ontstaan tijdens de uitbarsting van de vulkaan Corona. De tunnels zijn ontstaan doordat de lava aan de buitenkant snel afkoelde, terwijl de binnenste lava bleef stromen en uiteindelijk een weg naar de zee vond. Je kunt onder begeleiding van een gids de grotten betreden. Er zijn veel tr...

Is vliegen echt zo eng?

De zomer is bijna voorbij en daarom komt deze post waarschijnlijk te laat. Of misschien vlieg je sowieso al minder vanwege het milieu. Mocht je toch een vlucht gepland hebben, dan stelt deze post je misschien wel gerust, omdat veel mensen vliegen stiekem toch altijd een beetje eng vinden. De piloot Ik zat een keer naast een piloot in het vliegtuig. Ja, echt waar. Alleen niet in de cabine, de piloot ging terug naar huis na zelf te hebben gevlogen en zat tussen de passagiers. Hij was al 40 jaar piloot en had in al die tijd nog nooit in een noodsituatie gezeten aan boord. Nou ja, anders had hij daar misschien ook niet gezeten. Maar goed, ook de piloot wil veilig thuiskomen na een vlucht en zal er alles aan doen om dat voor elkaar te krijgen. Piloten besteden vele uren aan training in het omgaan met problemen. Bovendien zorgen stewardessen niet alleen voor drankjes en snacks. Ze zijn ook zeer goed getraind om je veiligheid in de lucht en op de grond te garanderen, met name in het begel...

Vriendschap door de jaren heen

Het is een tijdje stil geweest rondom mijn blog. Vandaag schrijf ik een blog samen met Ember, met wie ik al heel lang bevriend ben. Ze had het idee om een blog over ons te schrijven, dus lees snel verder. “Ik ben Ember en ik woon bij Bartimeus sinds mijn 16e. Ik ken Evelyn al sinds groep 3 van de basisschool. Wij hebben alle bergen en woestijnen doorstaan en wij zijn al meer dan 27 jaar bevriend. We hebben vaak samen op het logeerhuis gezeten, dit was voor blinden, slechtzienden en mensen met een meervoudige beperking.” Dat klopt. Daar hadden we altijd de grootste lol. We luisterden naar muziek van Jan Smit en zongen mee, we verzonnen verhalen en we praatten over van alles en nog wat. Ook gingen we vaak naar het dorp, keken we tv of gingen we sporten in de gymzaal. Niet lang daarna gingen we allebei op Bartimeus wonen. Toen konden we natuurlijk ook vaak afspreken.   Ember: “Ja klopt, ik woonde op paviljoen o en Evelyn op paviljoen t.  Dat waren woongroepen voor jongeren d...

Nog meer apen, de lokale markt en de reptielenfarm

Afbeelding
Na nog een lekkere stranddag op zaterdag, was zondag alweer onze laatste dag in Gambia aangebroken. Op deze dag stond er wel weer een bijzondere excursie op het programma. In het Bijilo monkey forest waar we eerder geweest waren, zijn naast de Western Red Colobus monkeys, die erg van bananen houden, ook green vervet monkeys die graag pinda's eten en die 's ochtends meer actief zijn. Als je op je hurken bij ze gaat zitten en een handje pinda's naar ze uitstrekt, komen ze met hun hand op jouw hand en pakken ze de pinda's. Erg schattig, maar ik had wel het idee dat ze een beetje overvoerd worden door alle toeristen. We hebben wel wat mooie apengeluiden kunnen opnemen. Hierna zijn we naar een lokale markt geweest waar allerlei ingrediƫnten voor maaltijden verkocht worden, zoals rijst, vis en groenten. Het was allemaal heel goedkoop en het was er erg druk, omdat iedereen inkopen voor de lunch ging doen. Ik had gehoord dat je kinderen in Gambia erg blij maakt met schr...

Lunchen tussen de bavianen en klimmen in een palmboom

Afbeelding
Op vrijdag stond er een bezoek aan Makasutu Forest op het programma. Al toen we aankwamen, werden we begroet door bavianen die daar rondliepen. We maakten een mooie wandeling door het bos en een boottochtje over de rivier. De rivier is een belangrijke bron om oesters te oogsten. Dit wordt in Gambia voornamelijk gedaan door vrouwen. De oesters zetten zich vast aan de wortels van de mangroves. Ze kunnen daardoor makkelijk verzameld worden. De oesters zelf worden gegeten, maar de schelpen worden ook gebruikt in bijvoorbeeld cement. Na de boottocht vervolgden we onze wandeling en kregen we meer te horen over de natuur. Ook kregen we veel te horen over rituelen in Gambia. Jongens ondergaan bijvoorbeeld het besnijdenisritueel. Naast de daadwerkelijke operatie worden jongens een aantal dagen het bos in gestuurd, waar ze van alles leren over het leven, bijvoorbeeld over stamtradities, verantwoordelijkheden, respect voor ouderen en de verschillende medicinale toepassingen van kruiden en plant...